Asset Publisher Asset Publisher

Rezerwaty

Rezerwat przyrody jest obszarem obejmującym zachowane w stanie naturalnym lub mało zmienionym ekosystemy w tym siedliska przyrodnicze, a także określone gatunki roślin i zwierząt, elementy przyrody nieożywionej, mające istotną wartość ze względów naukowych, przyrodniczych, kulturowych bądź krajobrazowych. Aktualnie na terenie Nadleśnictwa Mielec znajdują się dwa rezerwaty przyrody o łącznej powierzchni 64,19 ha (powierzchnia leśna 62,01 ha). Są to rezerwaty: „Jaźwiana góra" oraz „Pateraki".

Aktualnie na terenie Nadleśnictwa Mielec znajdują się dwa rezerwaty przyrody o łącznej powierzchni 68,98 ha (powierzchnia leśna 61,50 ha), co stanowi 0,67 % ogólnej powierzchni Nadleśnictwa. Są to rezerwaty:
    „Jaźwiana góra"
    „Pateraki".


Rezerwat „Jaźwiana Góra"

Rezerwat zajmuje powierzchnię 4,02 ha i mieści się w leśnictwie Ostrowy.

Celem ochrony jest zachowanie fragmentu lasu obrazującego różne stadia rozwojowe naturalnego drzewostanu jodłowo-bukowego, w tym zbiorowisk należących do zespołów: boru mieszanego Pino-Quercetum i olsu torfowcowego Sphagno squarrosi-Alnetum.

Teren rezerwatu stanowi pozostałość dawnej Puszczy Sandomierskiej. Zajmuje on północno – zachodni stok wydmy wraz z fragmentem jej podnóża. Występują tutaj dwa typy siedliskowe: LMśw (stok wydmy) na glebie rdzawej bielicowej oraz LMw (podnóże) na glebie murszowo-glejowej. Flora rezerwatu obejmuje ok. 50 gatunków roślin naczyniowych (w tym 12 gatunków drzew: jodła pospolita (Abies alba), Picea Excela, Pinus sylvestris, Populus tremula, Betula verrucosa, Alnus glutinosa, Carpinus betulus, Fagus sylvatica, Quercus robur, Padus avium, Tilia cordata, Acer platanoides  oraz 8 gatunków krzewów: Salix cinerea, Sorbus aucuparia, Daphne mezereum, Evonymus verrucosa, Frangula alnus, Sambucus nigra, Sambucus racemosa, Viburnum opulus). W runie wystepują gatunki siedlisk lasowych (Rubus ideaus, Moehringia trinervia), borowych (Vaccinum myttrillus, Pteridium aquilinum) i bagiennych (Carex elongata, Peucedanum palustre, Lysimachia vulgaris). Z roślin chronionych można tu spotkać: Daphne mezereum, Lycopodium annotinum (ochrona ścisła), Frangula alnus, Viburnum opulus, Polypodium vulgare, Convallaria maialis (ochrona częściowa).

 

Rezerwat „Pateraki"

Rezerwat zajmuje powierzchnie 60,17 ha i mieści się w leśnictwie Pateraki.

Rezerwat „Pateraki" reprezentuje stosunkowo cenny obiekt biocenotyczny, o czym decyduje wartość występujących tu zbiorowisk roślinnych: ich skład gatunkowy, stopień zachowania, obecność szeregu roślin chronionych i rzadkich, jak również znaczenie dla świata zwierząt. Obiekt w pozytywnym znaczeniu wyróżnia się od sąsiadujących z nim drzewostanów, w przewadze sosnowych.

Rezerwat „Pateraki" leży na terenie równinnym, niekiedy odznaczającym się obecnością niewielkich deniwelacji. Obejmuje drzewostan położony na dawnych podmokłościach tworzonych przez rzeczkę Jamnica, towarzyszący na długości około 1800 m temu ciekowi.Przeważającą część rezerwatu zajmują zbiorowiska leśne, wśród których dominuje grąd subkontynentalny Tilio-Carpinetum. Mały areał przypada na kontynentalny bór mieszany Querco roboris-Pinetum. W rezerwacie obecny jest również łęg jesionowo-olszowy Circaeo-Alnetum wykształcony jedynie w postaci wąskiej smugi wzdłuż Jamnicy oraz zbiorowisko segetalne z klasy Secalietea na roli będącej poletkiem łowieckim. Na podkreślenie zasługują rośliny objęte ochroną gatunkową. Warto wymienić kilka objętych ochroną ścisłą: lilię złotogłów Lilium martagon, bluszcz pospolity Hederá helix (odnaleziono m in. okaz tego gatunku o średnicy pnia wynoszącej około 5 cm), kruszczyka szerokolistnego Epipactis helleborine, bardzo obfitego w niektórych partiach rezerwatu wawrzynka wilczełyko Daphne mezereum czy śnieżycę wiosenną Leucoium vernum, której pojedynczy okaz odnaleziono na dawnym, obecnie już wyschniętym, meandrze rzeki. Integralnym elementem obiektu są drzewostany, w których dominującą rolę odgrywa dąb szypułkowy. Wyróżnia je stosunkowo wysoka zasobność i przewaga starszych klas wieku. Równie ważna jak flora rezerwatu jest jego fauna. W przewadze pozostają tutaj taksony niżowe, z których na szczególną uwagę zasługują ptaki. W rezerwacie bytują ponadto interesujące, objęte ochroną ssaki.


Asset Publisher Asset Publisher

Zurück

Jak dobrze przygotować się do sezonu dokarmiania ptaków?

Jak dobrze przygotować się do sezonu dokarmiania ptaków?

Zima to czas, w którym ptaki wymagają szczególnej troski i pomocy ze strony człowieka. Trzeba jednak pamiętać, żeby przed rozpoczęciem dokarmiania przemyśleć kilka istotnych spraw.

Dokarmiając ptaki zimą koniecznie trzeba robić to regularnie i wykładać karmę w tych samych miejscach całą zimę. Ptaki szybko przyzwyczają się do źródła pokarmu i zaprzestanie dokarmiania może stać się dla nich tragiczne w skutkach.

Ważną rzeczą jest regularne czyszczenie karmników z pozostałości ziarna i odchodów. Jeśli wiesz, że nie znajdziesz na to czasu – polecamy wywieszanie ptasich pyz. Są wygodniejsze w „obsłudze” :)

Dobrze jest zadbać o właściwą konstrukcję karmników. Pożywienie wykładane ptakom, nie powinno być z niego wydmuchiwane przez wiatr oraz w żadnym wypadku nie powinno zamoknąć. Karmniki powinny także zapewniać możliwość łatwego lądowania i ucieczki w przypadku zagrożenia.

Bardzo ważną sprawą jest lokalizacja karmnika. Najlepsze miejsce to takie, do którego nie dostaną się nieproszeni goście oraz takie, do którego my jako dokarmiający, nie będziemy musieli przemierzać dużej odległości – chyba, że ktoś lubi :)

Kaczki, kurki wodne i  łabędzie, czyli ptaki wodne, chętnie będą jadły ziarna zbóż, drobno krojone warzywa oraz kukurydzę, trzeba przy tym pamiętać, że powinny być dokarmianie w czasie, gdy zamarza większość zbiorników wodnych.

Sikory, kosy kwiczoły, wróble, dzwońce, trznadle i dzięcioły chętnie zjedzą surową, ale niesoloną słoninę, łuskane orzechy, ziarna słonecznika, mrożone porzeczki, aronię, owoce dzikiego bzu, suszone, drobne rodzynki, płatki owsiane czy proso.

Dobrym sposobem jest zatopienie ziaren w niesolonym łoju lub smalcu. Jeśli wywieszacie słoninę, pamiętajcie, że nie może wisieć dłużej niż dwa tygodnie. Nawet jeśli ptaki jej nie zjedzą trzeba ją wyrzucić, gdyż po tym czasie jest już zjełczała.

Ważna sprawa – należy pamiętać, aby absolutnie nie karmić ptaków produktami z solą, np. boczkiem, solonymi orzeszkami czy słonecznikiem, gdyż zimą ptaki mają utrudniony dostęp do wody pitnej.

Kolejna bardzo ważna sprawa – ptaków nie należy dokarmiać pieczywem, gdyż może to prowadzić do chorób układu pokarmowego.

 

tekst: Teresa Wróbel